Olejek eteryczny z rozmarynu Olejek do pielęgnacji skóry Esencja Olejek na porost włosów Surowiec kosmetyczny
Rozmaryn to pachnące zioło pochodzące z basenu Morza Śródziemnego, którego nazwa pochodzi od łacińskich słów „ros” (rosa) i „marinus” (morze), co oznacza „rosę morską”. Rośnie także w Anglii, Meksyku, USA i Afryce Północnej, czyli w Maroku. Znany ze swojego charakterystycznego zapachu, który charakteryzuje się energetyzującym, wiecznie zielonym, cytrusowym, ziołowym zapachem, olejek eteryczny z rozmarynu pochodzi z aromatycznego ziołaRosmarinus Officinalis,roślina należąca do rodziny miętowych, do której zalicza się bazylię, lawendę, mirt i szałwię. Jej wygląd również przypomina lawendę z płaskimi igłami sosnowymi z lekkim śladem srebra.
Historycznie rzecz biorąc, rozmaryn był uważany za święty przez starożytnych Greków, Egipcjan, Hebrajczyków i Rzymian i był używany do wielu celów. Grecy podczas nauki nosili na głowie wianki z rozmarynem, gdyż wierzono, że poprawia on pamięć, a zarówno Grecy, jak i Rzymianie używali rozmarynu podczas prawie wszystkich świąt i ceremonii religijnych, w tym ślubów, jako przypomnienie życia i śmierci. W Morzu Śródziemnym liście rozmarynu iOlejek rozmarynowypowszechnie używano do celów kulinarnych, natomiast w Egipcie tę roślinę i jej ekstrakty używano do produkcji kadzidła. W średniowieczu wierzono, że rozmaryn jest w stanie odpędzić złe duchy i zapobiec pojawieniu się dżumy. Kierując się tym przekonaniem, gałęzie rozmarynu powszechnie rozrzucano po podłogach i pozostawiano w drzwiach, aby powstrzymać chorobę. Rozmaryn był także składnikiem „Octu Czterech Złodziei”, mikstury nasyconej ziołami i przyprawami, używanej przez rabusiów grobów do ochrony przed zarazą. Jako symbol pamięci, rozmaryn wrzucono do grobów jako obietnicę, że bliscy, którzy odeszli, nie zostaną zapomniani.
Był używany we wszystkich cywilizacjach w kosmetykach ze względu na jego właściwości antyseptyczne, przeciwdrobnoustrojowe, przeciwzapalne i przeciwutleniające oraz w opiece medycznej ze względu na korzyści zdrowotne. Rozmaryn stał się nawet ulubionym alternatywnym lekiem ziołowym niemiecko-szwajcarskiego lekarza, filozofa i botanika Paracelsusa, który promował jego właściwości lecznicze, w tym zdolność wzmacniania organizmu i leczenia narządów, takich jak mózg, serce i wątroba. Pomimo nieświadomości pojęcia zarazki, ludzie w XVI wieku używali rozmarynu jako kadzidła lub balsamów i olejków do masażu, aby wyeliminować szkodliwe bakterie, szczególnie w pokojach osób chorych. Od tysięcy lat medycyna ludowa wykorzystuje również rozmaryn ze względu na jego zdolność do poprawy pamięci, łagodzenia problemów trawiennych i łagodzenia bólu mięśni.